Stage wederkeer - fragment uit Mnemosyne in de bergen

In Memoriam Wim Verstappen

Geduld. Ging ook ter ruste Apollo in zijn berg,
Hij liet zijn dienaressen ter bewaking achter;
Met al zijn wijsheid zal 't een kleine herbergpachter
Niet lukken 't raadsel te omslui'eren dat hem tergt
En op zijn antwoord wacht... Wel is de nacht op til,
Maar verder, hooger, reiner, vangt de hoogste alpenwachter
Op spieg'lend ijs nog zooveel zonlicht als hij wil.

Geduld, en slaap. Slaap, en wat goed vetrouwen op
De macht der stage wederkeer. In droom vetrouwen,
En steeds omhoog, steeds op de wonderbergen bouwen
Waar nooit een droomer tevergeefs heeft aangeklopt.
En dan, als niets rumoert meer in 't nabij vetrek,
Een blik op 't beekdal dat, idyllisch te aanschouwen,
Een hart dwars door zich heen naar strenger leerschool trekt.

Eerste zang, Mnemosyne in de bergen