Het schandaal der blauwbaarden

Flaptekst: "Een Hollandse romanschrijver, een Italiaanse lector in de geschiedenis en een Amerikaanse historicus ontvluchten een slaapverwekkend congres en beginnen een speurtocht in de geschiedenis van een Italiaans stadje. Deze luchtige en kluchtige roman, gebouwd op historische motieven, die gedeeltelijk in de middeleeuwen zijn gesitueerd, is verrassend als een kleurig vuurwerk."

klik op plaatje voor 122 kB versie

Uit Het gebergte (H. Br. Corstius): "Drie auteurs schateren als Pasquino, Pierrot en Pirandello achter de 2187 zinnen in dit dunne boekje. Natuurlijk Charles Perrault, die de legende van Blauwbaard voor moeder de gans noteerde, en Edgar Poe die de vernuftige wraak van de bedrogen echtgenoot had kunnen bedenken. Merk op dat Charles Edgar ook de voornamen zijn van Vestdijks vriend Du Perron, die net als Poe maar veertig jaar oud werd. Wie is, met Perrault en Poe, de derde achter Vestdijks pseudoparlando? Dat is Plato, die ons immers ook vergast op lange gesprekken tussen erudiete heren onder het genot van drank en zuidelijke zon. Aan de hand van Poe, Perrault en Plato biedt Vestdijk ons een Blauwbaard in drie-terts-maat, waar nu eens geen adolescent verliefd wordt en geen diepzinnige gedachten ons vermoeien."

De uitgever: Op aandringen van de toenmalige directeur van Nijgh & Van Ditmar, dhr. Van Dam van Isselt - schreef Simon Vestdijk een kortere roman dan hij gebruikelijk was. De uitgever wilde de verkoopprijs onder de ... gulden houden. Daarnaast wilde hij heel graag een boek in het voorjaar (SV was gewoon in het voorjaar een boek bij de Bezige Bij en in het najaar bij Nijgh & Van Ditmar uit te brengen, Van Dam van Isselt dacht dat de voorjaarsaanbieding beter zou verkopen). Op deze foto (1968) ziet u van links naar rechts Simon Vestdijk, Elisabeth de Roos (weduwe van Eddy du Perron) en Van Dam van Isselt.

San Gimignano
Het verhaal speelt zich af in San Gimignano, een Toscaans middeleeuws omwald stadje waar oorspronkelijk 70 torens stonden, gebouwd door met elkaar wedijverende families. Simon en Mieke Vestdijk bezochten het stadje in 1966. In de jaren twintig was de graficus Escher al enthousiast geworden door San Gimignano en maakte er een serie etsen van.
Op de Italiaanse reis van de schrijver werden aantekeningen in oude agenda's gemaakt die in het kort de eerste ideeën voor het verhaal weergeven.

klik op het plaatje van het handschrift voor een grotere versie (443 kB)

De agenda-aantekeningen werden veelal tijdens het rijden gedaan, hetgeen het handschrift moeilijker leesbaar maakt.

Een andere Vestdijk-roman die zich in Italië afspeelt is De leeuw en zijn huid, een historische roman gesitueerd in het Venetië van eind 18de eeuw.