Volgorde van versregels

‘Reeds eenige tijd was het mij opgevallen, dat men een grooter effect aan klankschoonheid bereikt door een versregel, waarin het sterkste accent op het rijmwoord ligt, te laten volgen door een regel, waarin het sterkste accent ligt op de aan het rijmwoord voorafgaande heffing, dan andersom. Door een opeenvolging als

wat gij gehoord, gezegd hebt of geschréven, (a)
tot studie en bespiegling thúis gebleven, (b)

wordt men “aangenamer” aangedaan dan wanneer men de volgorde van deze twee regels omwisselt. Zoo markant leek me, in alle voor mij onmiddellijk bereikbare gevallen, dit verschil, dat ik, onbesuisd genoeg, reeds naar een verklaring zocht voordat ik nog aan een objectief “onderzoek” toe was, dat het verschijnsel los zou maken van mijn subjectieve smaak.

Uit Panopticum, Forum 1934 - in dit stuk schrijven Hendrik de Vries en Simon Vestdijk over techniek van poëzie.