Maar wat is geloof? In het animisme gelooft de mens als het ware nog niet aan God, hij gelooft in natuurkrachten, geesten, demonen, die zich later tot goden kunnen objectiveren terwijl in de beide Indische stelsels die ik noemde de mens niet meer aan God gelooft. Nu mag men geneigd zijn dit alles als voorstadium respectievelijk nastadium of stadium van verval te beschouwen van de ware, monotheïstische (of desnoods polytheïstische, of henotheïstische*) godsdienst, een boeddhist of jaïnist zou tegen deze opvatting waarschijnlijk ten scherpste protest aantekenen. Zijn agnostische, of atheïstische standpunt is voor hem het allerhoogste wat zich in de religie bereiken laat. Juist terwille van de zuiverheid van zijn religieus streven ontkende Boeddha het bestaan van God en goden; dat zijn volgelingen van deze leer zijn afgeweken, dat vooral het noordelijke boeddhisme (de z.g. Mahayana) zich aldra van een zeer uitgebreid pantheon voorzag, doet hieraan niets af. We hebben hier te doen met een religie die waarlijk die naam verdient die God niet nodig meent te hebben; een godsdienst zonder God; een geloof zonder God. Hoewel het boeddhisme sterk de nadruk legt op kennis en inzicht mogen we hier toch rustig van geloof spreken: de boeddhist gelooft in de universele betekenis van het lijden en in de mogelijkheid dit lijden op te heffen: dit is zijn heilige waarheid, het essentiële van zijn religie. Hieruit volgt dat wij de definitie geloof in God moeten laten vallen en ons tot het geloof als zodanig moeten beperken. Religie is geloof, zonder meer. Maar wat is geloof? Ik zal de lezer niet vermoeien met een opsomming
van de verschillende taalkundige aspecten, die deze term biedt. Ook zonder
dat ik het erbij zeg, zal het wel duidelijk zijn, dat geloof
hier niet moet worden opgevat in de betekenis van een theoretisch menen
dat wat de Griekse filosofen doxa noemden, in tegenstelling
tot de episteme**, of het kennen
en dat het een enorm verschil maakt, wanneer ik zeg: Ik geloof in
God, of Ik geloof dat het morgen mooi weer zal zijn.
Fragment pag. 14 uit De toekomst der religie; eerste druk, in
de Meulenhoff Editie 1975; zesde druk 1992. * Henotheïsme: variant op het polytheïsme, stelt dat
er vele goden zijn, maar dat een daarvan de allerhoogste is, de andere
slechts ondergeschikt zijn en niet hetzelfde niveau van 'god-zijn' hebben.
** Zie ook http://www.dur.ac.uk/philosophy.department/modules/reading/ctl/CLL2.HTM |