September

O koel getij, de maagd is u gewijd,
Maar gij zijt maagd'lijk als een lappendeken:
Verschoten, opgesierd en nooit gevrijd;
Want nu is wel de laatste kans verkeken

Voor oude vrijsters, die in de avondtijd
Voor buurbezoek de dorpsweg oversteken,
De opgenomen rok om 't been gevlijd
En om de maag're heupen gladgestreken.

Een moede maand, een wachtend land; de koeien
Staan 's avonds in het zilv'ren nevellicht,
En al het werk op de akker is verricht.

Men ziet geen boom in bloei, geen vlinder stoeien,
En waar de oogst tot schoven is gestoeld
Is alles zwijgzaam en reeds afgekoeld.

Verzamelde gedichten II, pag. 76 - oorspronkelijk in Rondgang door het jaar, op verzoek voor een almanak geschreven.

naar de index van www.svestdijk.nl