PIRANESI ETSTLe Carceri Invenzione*Gothisch dringen zijn kassen door steenblokken, En van de dubbele oogspoelen windt Hij trappen tot in t onmeetlijke, blind, Stomp en stoffig, waar ze op zolders stokken; Het gonst in hem, alsof een reus in wrok en Wondvrees kromtekens om t eigen vleesch spint; Marmer en ijzer drijft hij hij als zijn kind Uit zich, de korrel fijn van netvliesstokken; En heft zich, kreunt,en als zijn droge stem in De holten klinkt, is hij niet meer alleen: Menschenmieren velen weemlen met hem in De muren van bastille, tower, kremlin... Ver buiten zich ziet hij zijn angst versteend, De spitse lijnen werpt hij voor zich heen. * Etsen van fantastische gevangenisinterieurs uit Berijmd palet (1933) - Verz. Ged. I, 53 Giovanni Battista Piranesi, |
Naar de index op online poëzie van S. Vestdijk
|