Litanie

Wolken die niet meer komen,
Die nooit meer terugkomen,
En niet meer blijven,
Wolken die nooit terugkomen,
Ze zijn van jou, van mij,
Maar van ons beiden niet.

Ik heb om je geweend
Bij gele, zwarte werelddeelen,
Bij een strand en een hoop grind
Heb ik om je geweend,
Maar dat was de woestijnwind
En geen verdriet.

De machines zijn gedienstig,
Als de rook van je schip
Schuin den horizon verspert,
De machines zijn gedienstig
En brengen me, waar die rook
Een cumulus werd.

Wolken die niet meer komen,
Die nooit terugkomen
En niet meer blijven,
Wolken die nooit terugkomen,
Ze zijn van jou, van mij
Maar van ons beiden niet...

12-9-1931
Nagelaten gedichten ed. Martin Hartkamp, deel I, pag. 234

geplaatst 5 augustus 2021

naar de index van www.svestdijk.nl