Bij het overlijden van Mieke Vestdijk van der Hoeven
... en wanneer men zei: het loopt mis met Ballyvourney, dan dacht men er toch steeds bij: maar ik blijf op mijn grond. Want de grond was het leven en zolang men het leven heeft, houdt men met de dood geen rekening. (Ierse Nachten) Een kort levensbericht Geboren in Rotterdam op 24-03-1938. Na het bombardement is het gezin (vader, moeder en broer) gevlucht naar Breda. Daar werd in de spannende oorlogstijd een tweede broer geboren. Later volgden meer verhuizingen, afhankelijk waar haar vader als kandidaat notaris kon werken. Ze is pienter, doet het gymnasium en zou eigenlijk biologie willen gaan studeren. Dit vond haar vader niet nodig en zo werd zij laboratoriumsassistente bij het RIVM in Utrecht.
Ze trouwt in 1965 met de schrijver Simon Vestdijk. Beiden zijn zich bewust van het leeftijdsverschil maar deelden desondanks een kinderwens. Na de komst van Dick (1967) en Annemieke (1969) overlijdt hun vader op 72 jarige leeftijd. Zij hebben nauwelijks herinneringen aan hun vader en zijn door hun moeder en familie opgevoed. Mieke richtte een uitgeverij op, studeerde en promoveerde in de rechten. Ze kon haar wens voor de biologie uitleven in de mooie tuin aan de Torenlaan en ook tijdens reizen naar Madagascar (met haar derde broer) en Mount Kinabalu (met Annemieke).
Met veel plezier heeft ze haar 4 kleinkinderen zien opgroeien. In 2013 werd dementie bij haar geconstateerd, in 2015 is zij verhuisd naar een zorgtehuis. Ze was geen allemansvriend, maar onderhield intensieve contacten rond kunst en muziek in het bijzonder. Ze heeft net als haar moeder getekend en geschilderd , en gebeeldhouwd. Ze overleed in rust en vrede op zondag 30 december 2018.
|