Tussen 7 februari en 30 december 1931 vertaalde Vestdijk 64 gedichten van Emily Dickinson. Daarvan werden er 30 gepubliceerd in schrift XI van De vrije bladen (jrg. 16 (1939)); later opgenomen in Simplicia (1941; VG I, 445-465). De resterende 34 vertalingen zijn in deze uitgave [van de Nagelaten gedichten] in chronologische volgorde opgenomen.
Vestdijk maakte kennis met de poëzie van Dickinson door de bloemlezing Modern American Poetry van Louis Untermeyer (New York, Harcourt, Brace and Company, 1919. Revisited and Enlarged edition 1921). In een schrift waarin hij gedichten van Nederlandse en buitenlandse dichters overschreef, nam hij uit deze bloemlezing werk over van E. A. Robinson, E. L. Masters, Vachel Lindsay en Ezra Pound.
Van de 6 gedichten van Dickinson die Untermeyer opnam, schreef Vestdijk er 4 over:
‘Suspense’ (Elysium is as far as to)
‘Beclouded’ (The sky is low, the clouds are mean,)
‘Indian summer’ (These are the days when birds come back,)
‘Chartless’ (I never saw a moor,)
De andere 2 gedichten zijn ‘The railway train’ (I like to see it lap the miles,) en ‘A cemetery’ (This quiet Dust was Gentlemen and Ladies,). Het eerstgenoemde zou Vestdijk later wel vertalen. Untermeyer heeft de gedichten overgenomen uit Poems (1890) en Poems – Third Series (1896). Deze uitgaven zijn niet door Dickinson zelf verzorgd; de titels zijn door de editeurs toegevoegd en de tekst van de gedichten is verminkt. Vgl. VG III, 466 - 469.
Later voegde Vestdijk aan de 4 gedichten uit een andere uitgave nog het vers If I shouldn’t be alive toe. Van de 5 overgeschreven gedichten vertaalde hij er 4 op 7 februari 1931.
Vervolgens schreef hij in een ander schrift 121 gedichten van Dickinson over. Als bron gebruikte hij toen ‘( “The complete poems” ’ 29)’. Dit is de 7de of 8ste druk van The complete poems of Emily Dickinson. With an introduction by her niece Martha Dickinson Bianchi. Boston, Little, Brown and Company, 1924. Hierin zijn de gedichten door de editeurs in afdelingen ondergebracht (‘Nature’, ‘Time and Eternity’, ‘Life’, ‘The Single Hound’, ‘Love’); de tekst van deze editie is eveneens onbetrouwbaar. Voorzover ons bekend, bevindt er zich geen exemplaar van deze uitgave in Nederlandse bibliotheken.
Hieronder is de Engelse tekst die Vestdijk in zijn schrift heeft overgeschreven, afgedrukt. Enkele evidente schrijffouten zijn verbeterd. Achter de afdelingstitel staat in arabische cijfers het nummer waarmee de gedichten van Dickinson aangeduid worden sinds de verschijning van de editie van Thomas H. Johnson (The Poems of Emily Dickinson. Including variant readings critically compared with all known manuscripts. Edited by Thomas H. Johnson, Cambridge, Massachusetts, 1955).

Gedichten van Emily Dickinson. (pag. 563 Nagelaten Gedichten, Aantekeningen van T. van Deel, G. Middag en H.T.M. van Vliet)